اشکم .ولی به پای عزیزان چکیده ام          خارم .ولی به سایه ی گل ارمیده ام 

بایاد و رنگ وبوی تو ای نوبهار عشق       همچون بنفشه سربه گریبان کشیده ام 

 من جلوه ی شباب ندیدم به عمر خویش      ازدیگران حدیث جوانی  شنیده ام

پازجام عافیت.می نابی نخورده ام          وزشاخ ارزو گل عیشی نچیده ام  

موی سپید را فلکم رایگان نداد     این رشته رابه نقد جوانی خریده ام 

ای سرو پای بسته به ازادگی  مناز       ازاده من. که از همه عالم بریده ام

گر می گریزم ازنظر مردمان ((رهی))         عیبم مکن که اهوی مردم ندیده ام     

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: